بررسی رابطه خلاقیت سازمانی و توانمند سازی مدیران و معاونان ادارات آموزش و پرورش استان تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه خلاقیت سازمانی و توانمندسازی در مدیران ادارات آموزش و پرورش استان تهران در سال 87-1386 بوده است .روش پژوهش ، روش توصیفی از نوع همبستگی بوده و جامعه آماری شامل تمامی مدیران و معاونان ادارات آموزش و پرورش استان تهران(178 نفر) بوده اند ، تمامی آنان در پژوهش شرکت داده شده اند و روش نمونه گیری از نوع سر شماری بوده است . برای جمع آوری داده ها از ابزارهای زیر استفاده گردید: 1- پرسشنامه خلاقیت سازمانی آمابیلی (1996) که هفت عامل « تشویق از سوی سازمان ، تشویق از سوی سرپرستان ، حمایت از سوی گروه کار ، منابع کافی ، کارپرچالش ، آزادی و خلاقیت» به وسیله آن ارزیابی شده است. 2- پرسشنامه ارزیابی توانمندی شخصی وتن و کمرون(1988) که پنج ویژگی « خود اثربخشی، خودسازمانی، احساس اثرگذاری، احساس ارزشمندی و اعتماد» به وسیله آن ارزیابی شده است. پرسشنامه های مورد استفاده دارای روایی و پایایی مناسب بوده اند. داده های حاصل از اجرای پرسشنامه های فوق با استفاده از روشهای آمار توصیفی و استنباطی (ضریب همبستگی ، رگرسیون چند متغیره ) مورد تحلیل قرار گرفت .نتایج بدست آمده عبارت بودند از: 1. 69 درصد مدیران در این پژوهش ، خلاقیت سازمانی را در ادارات آ موزش وپرورش ، درحد بالاتراز متوسط ارزیابی نموده اند . 2. 69 درصد مدیران در این پژوهش ، توانمند ی شخصی(توانمندسازی) خود را بالاتر از متوسط ارزیابی نموده اند. 3. از میان هفت عامل خلاقیت سازمانی، سه عامل: « خلاقیت ، کارپرچالش و حمایت تیمی » با توانمندسازی در حدود 45/0 همبستگی دارند. 4. از میان پنج بعد توانمندسازی دو بعد « کنترل شخصی و احساس ارزشمندی » با خلاقیت سازمانی در حدود 78/0 همبستگی دارند.